जेंव्हा तुम्ही कोणालाही सहज उपलब्ध होता तेंव्हा तो तुम्हाला खूप हलक्यात घेऊ लागतो. अपमानही करू लागतो. तुमच्या स्वाभिमानाशी खेळताना त्याचा अहंकार बळकट होतो. आणि परिस्थिती आणखी बिघडु नये, तमाशा होऊ नये किंवा ही एक वेळची गोष्ट आहे यासाठी तुम्ही ती पहिली नकारात्मक घटना शांतपणे सहन करत असाल तेंव्हा समजून घ्या की ज्या घटनेमुळे सुरुवातीलाच इतका त्रास झाला ती घटना सहन करणं आणि पुन्हा घडायला आमंत्रण देणं आणि मग प्रत्येक वेळी ते सहन करणं किती भयानक असेल. विरोधी पक्ष तुम्ही पहिल्या वेळीच केलेला निषेधही हिंमत म्हणून नोंदवतील, पण तुम्ही एक किंवा अधिक वेळा चुकीचे सहन केले असेल, तर तो त्याची धडाडी समजून तुमचा विरोध दाबण्याचा प्रयत्न करेल. तुम्ही जे घडू दिले ते पुन्हा पुन्हा घडेल आणि पूर्वीपेक्षा जास्त प्रमाणात घडेल.
समोरचा माणूस फक्त स्वतःचेच सुख पाहत असतो त्याला तुमचे दुःख कळत नाही, मग तो तुमचा कसा झाला? ज्याने तुमचं दु:ख समजून घ्यावं किंवा वाटून घ्यावं तोच तुम्हाला दुखावतोय, मग तो तुमचा कसा झाला? फक्त संसाराची औपचारिकता पूर्ण करून कोणीही कोणाचा बनू शकत नाही. कोणी कितीही प्रिय किंवा जवळचे असो त्यांची कोणतीही गोष्ट, घटना किंवा कृती तुमचा स्वाभिमान, तुमच्या आत्म्याला दुखावते तेंव्हा ती पहिल्याच वेळी तीव्र निषेधाने संपवून टाका, ती सहन करण्यासाठी स्वतःवर बळजबरी करू नका. जर समोरच्या व्यक्तीला तुमच्यासोबत अतिरेक करून आनंद मिळत असेल आणि तुम्ही त्याच्या आनंदासाठी तुमचा जीव देण्यास तयार असाल तर समजून घ्या की तुम्ही तुमच्या आयुष्यातील सर्वात चुकीचा आणि घाणेरडा निर्णय घेतला आहे.
स्वाभिमान विकून किंवा तुमच्या आत्म्याला इजा करून जगात काहीही मिळवले जात असेल तर ते व्यर्थ आहे. आयुष्य थोडं आहे, अशा नरकयातना भोगण्यात काय अर्थ आहे आणि एक दिवस तर मरायचच आहे.. त्याच्या आधी थोडं जगलं तर काय वाईट आहे ? जे स्वाभिमानाने जगतात ते जिवंत असतात, जे स्वाभिमान डावलून जगतात ते जिवंतपणीच मेलेले असतात. त्यामुळे अशा परिस्थितीत तुम्ही जगत असाल तर आजपासूनच दृढ संकल्प करा आणि त्यातून बाहेर येण्याचा प्रयत्न करा. जर तुम्ही समोरच्या व्यक्तीवर आर्थिक किंवा भावनिकदृष्ट्या अवलंबून असाल तर ती तुम्हाला त्याच्या अधिकाराखाली घेण्याचा प्रयत्न करेल. विरोधी पक्षापेक्षा तुम्ही कितीही जास्त क्षमतापूर्ण असाल तरीही तुमच्याबद्दल त्यांना लाज वाटू लागते.तुम्हाला हवे तसे जीवन जगा कारण देवाने किंवा निसर्गाने कोणावरही अन्याय केलेला नाही, कोणाला कमी-जास्त दिलेले नाही. या जगाच्या साधनसंपत्तीवर आणि सुविधांवर तुमचा तितकाच अधिकार आहे जितका इतर सर्वांचा आहे. फक्त स्वतःच्या क्षमतेवर शंका घेण्याच्या मानसिकतेतून बाहेर पडा आणि सुरक्षिततेमध्ये, इतरांच्या दयेवर जगणे बंद करा. फक्त एकदा तुमच्या शंका आणि काल्पनिक भीती दूर करा आणि तुम्हाला जाणवेल की तुमच्या जीवनात सर्व काही सुरळीत होत आहे. म्हणूनच सांगतो, जगण्यासाठी ‘स्वाभिमान’ असावाच हो थोडा..
